Een nare jeugd, misbruik tussen haar 7e en haar 14e jaar, zelfdoding van een partner; Geesje (39) maakte het allemaal mee in haar leven. Hoe ga je om met zoveel heftigheid en hoe leef je dan je eigen leven? Ze vertelde mij haar verhaal.
Vele ruzies en drankmisbruik
Geesje groeide op in een gezin met haar vader, moeder en een jongere zus. Al zo lang ze zich kan herinneren is de relatie van haar ouders ingewikkeld. Toen Geesje nog heel jong was zijn ze een poosje uit elkaar geweest wegens de vele ruzies tussen hen, maar al snel kwamen ze toch weer bij elkaar. De ruzies die hen uit elkaar hadden gedreven waren al snel na het herstel van de relatie terug. Geesjes vader werkte voor het bedrijf van de ouders van haar moeder en hij had vaak het gevoel dat zij achtergesteld werden in vergelijking met Geesjes oom en tante.
Dit gevoel van haar vader was een onderwerp waar haar ouders veel ruzie over maakten. Er werd geschreeuwd en gescholden en haar moeder heeft zelfs een keer alle kleding van haar vader naar buiten gegooid. Het alcoholgebruik van haar vader had hier een grote invloed op. Buiten de deur, bij het voetbalveld, dronk hij en was hij nog gezellig, maar thuis barstte de bom.
Als jonge kinderen werden Geesje en haar zusje niet betrokken bij de ruzies en waren ze vaak boven, maar hoe ouder ze werden, hoe meer ze ervan meekregen en erbij werden betrokken met vragen als: bij wie wil je liever wonen? Ontzettend heftig om mee te maken als jong meisje en dit heeft dan ook een grote stempel gedrukt op hoe Geesje zich ging gedragen en hoe haar verdere leven verliep.
Ze maakte zich zo onzichtbaar mogelijk.
Misbruik door haar oom
In haar gezin had ze al heel jong het gevoel niet gezien te worden, het niet waard te zijn. Ze was veel op het bedrijf van opa en oma te vinden, waar paarden waren, waar ze erg van genoot. Om maar niet thuis te hoeven zijn, was ze bij de paarden en bij opa en oma. Onzichtbaar voor haar ouders en met name voor haar moeder, die meer aandacht had voor haar jongere zus. Met haar jongere zusje wilde haar moeder graag een goede band opbouwen, dus het kwam haar moeder goed uit dat Geesje zo graag bij opa en oma was.
En precies die onzichtbaarheid, die Geesje zich eigen maakte om maar niet tussen haar vader en moeder in te staan, maar ook niet tussen haar moeder en haar zus, zorgde ervoor dat ze het slachtoffer werd voor haar oom. Deze oom was ook altijd te vinden op het bedrijf van opa en oma, waar ook hij werkte, en met hem had Geesje altijd een goede band gehad, en zeker ook met zijn vrouw, haar tante. Ze logeerde met regelmaat bij opa en oma, maar ook bij deze oom en tante. Dat gaf deze oom de gelegenheid om vaak met Geesje alleen te zijn, want haar tante werkte vaak ‘s avonds. Ook hij wist dat Geesje, onzichtbaar als ze zichzelf maakte, niet gauw iets zou zeggen over wat hij deed. En zo begon hij vanaf dat ze een jaar of 7 was met het betasten van Geesje. Dit betasten werd steeds meer en dit heeft meerdere jaren geduurd. Tot en met haar 14e is Geesje door hem misbruikt.
Daar kwam op een zeker moment abrupt een einde aan. Geesje was op een zondagmiddag in het huis van opa en oma en haar oom was er ook. Opa en oma waren net vertrokken en haar oom had meteen aanstalten gemaakt om haar opnieuw aan te raken, te misbruiken. Maar ineens hoorden ze de hond aanslaan. Die liet duidelijk blijken dat er mensen aankwamen. Vanaf dat moment, waarop hij bijna werd betrapt en daar waarschijnlijk enorm van schrok, heeft hij haar nooit meer aangeraakt.
Pas jaren later praat Geesje hierover
Pas jaren later, als ze 21 is, durft Geesje hierover te praten. Eerst met een goede vriend die haar vertelde over wat hij zelf op dat gebied had meegemaakt. Doordat hij er open over was kon zij dat ook zijn. Hij moedigde haar aan om het aan haar moeder te vertellen. Na haar moeder vertelde ze het aan haar vader en toen aan de huisarts, die met elkaar druk op haar uitoefenden om hiervan aangifte te gaan doen. Dit heeft haar meer kwaad dan goed gedaan, vertelt Geesje, omdat ze daar op dat moment helemaal niet aan toe was, om alle details te moeten onthullen. Ze werd er min of meer toe gedwongen de traumatische gebeurtenissen te herbeleven. Er werd onderzoek gedaan en haar oma, oom en tante werden verhoord en alles werd ontkend. Er was niet voldoende bewijs tegen haar oom, waardoor hij niet kon worden vervolgd. Geesje en haar ouders werd verweten dat ze logen en het contact verslechterde enorm. Voorheen had Geesje zich in haar gezin al weinig waard gevoeld en nu gold dat ook voor de rest van haar familie. De enige met wie ze wel altijd een fijne band had gehad was opa, maar helaas overleed hij al toen Geesje nog maar achttien was.
Relaties die lijken op wat je al kent
Een heftige jeugd met ruzies en verwaarlozing en daarbovenop misbruik door je eigen oom; het is nogal wat, wat Geesje allemaal meemaakt. Het heeft een grote impact op haar leven en de keuzes die ze maakte. Geesje vertelt dat je, juist als je jeugd zo ingewikkeld is, toch vaak in relaties terechtkomt die lijken op die van je eigen ouders. Dat is bij Geesje meerdere keren gebeurd.
Op dit moment heeft Geesje een heel fijne relatie, waarin ze zich gezien voelt en ze ruimte ervaart om zichzelf te zijn en ook met zichzelf aan de slag te gaan. Maar dat is wel anders geweest. Geesje heeft drie kinderen en over de relatie met de vader van haar oudste twee kinderen zegt ze: ‘hij was voor mij meer een kind dan een partner; hij was veel met zichzelf bezig en nam geen verantwoordelijkheid’. Deze relatie kwam op haar pad, kort nadat ze naar buiten was gekomen met het misbruik uit haar jeugd. Nu ze erop terugkijkt had ze toen beter tijd voor zichzelf kunnen nemen om dat allemaal te verwerken in plaats van in een relatie te duiken. Toen Geesje de relatie beëindigde werd hij boos, agressief zelfs, en ging haar ook stalken. Gelukkig stopte dat na een tijd ineens en heeft hij lange tijd geen enkel contact gehad, ook niet met zijn kinderen. Inmiddels heeft hij dat wel, maar vooral op zijn voorwaarden.
Ook de relatie die ze daarna kreeg was erg gecompliceerd. Deze man was jaloers en bezitterig en hield Geesje weg van haar familie en ook van andere sociale contacten. Hij wilde haar voor zichzelf houden. Samen met hem kreeg Geesje haar derde kind, een dochter. Hij was een betrokken vader voor haar, maar in de relatie was het ingewikkeld. Hij kwam uit een gereformeerd gezin en was eerder al getrouwd. Scheiden mocht niet vanuit het geloof en hierdoor mocht Geesje ook geen deel uit gaan maken van zijn leven; ze mocht er niet bij horen. Een gevoel dat Geesje niet onbekend is.
Partner berooft zichzelf van het leven
Hoe langer de relatie duurde, des te meer hij Geesje claimde en haar voor zichzelf wilde hebben. Dit leidde uiteindelijk tot het zoeken van hulp, onder andere bij de GGZ. Hij bleek ADHD te hebben en waarschijnlijk ook een stoornis in het autismespectrum. Zijn gedrag werd steeds ingewikkelder, zelfs zo erg dat de kinderen bang voor hem werden. Dit was voor Geesje de druppel. Ze had al vaker gezegd dat ze een einde aan de relatie wilde maken, maar hij dreigde er dan mee dat hij zichzelf van het leven zou beroven. Geesje praatte uren op hem in om hem tot rust te krijgen, maar dat lukte niet. Zij probeerde steeds meer afstand te creëren, waardoor hij juist meer ging claimen en manipuleren.
Tot een moment in januari 2021. Op een zaterdagavond belde hij haar. Hij maakte zichzelf helemaal gek en wilde dat Geesje bij hem langs zou komen (ze woonden niet samen). Geesje kwam toen niet langs, maar ze spraken af dat ze de dag erna zou langskomen. Maar op zondagochtend kreeg Geesje een afscheidsberichtje van hem, waarna ze contact met hem probeerde te krijgen. Dit lukte op geen enkele manier. Ze voelde aan alles: dit klopt niet!
Haar huidige partner, die ze al heel lang kende, kwam naar haar toe om er voor de kinderen te zijn en zij ging zo snel als ze kon naar de vader van haar dochter toe. Daar trof ze hem aan.
Hij had zelf een einde aan zijn leven gemaakt.
Stapje bij beetje meer van jezelf houden
Ook nu was het overlevingsmechanisme van Geesje: doorgaan en jezelf wegcijferen, onzichtbaar maken. Hoewel ze bijna niet meer kon, ging ze zo goed en zo kwaad als het ging toch door. Haar huidige partner is vanaf dat moment niet meer van haar zijde geweken. Geesje werd door schuldgevoelens overspoeld en dat gevoel neemt ze nog steeds met zich mee, ondanks dat ze weet dat het niet haar schuld is. Ze heeft geen spijt van deze relatie, hij heeft haar een mooie dochter gegeven, maar ze had hem zo graag nog in leven gezien, als vriend.
Pas sinds korte tijd ontstaat er voor Geesje echt ruimte voor zichzelf. Om te verwerken wat haar allemaal is overkomen en wat haar is aangedaan. Ruimte om te gaan ontdekken wat ze zelf wil in haar leven. Ze is in therapie gegaan om alles te verwerken. Voor zichzelf, maar ook voor haar kinderen. Haar kinderen zijn haar belangrijkste drijfveer. Zelf heeft ze nooit meegekregen hoe je genegenheid toont aan je kinderen, maar dat wil ze wel meegeven aan haar kinderen. Ze wil laten zien dat je van jezelf mag houden, dat je het waard bent om er te zijn. Stapje bij beetje laat ze dat aan haar kinderen zien door zelf het voorbeeld te geven.
Reactie plaatsen
Reacties